ก่อนเรียนกระเป๋าหนังออนไลน์ฟรีมาทำความรู้จักกับ admin กันก่อน

ติดตามการเรียนฟรีอัพเดทต่อเนื่องได้ที่http://www.เรียนกระเป๋าหนังออนไลน์ฟรี.com

สวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัวเองก่อน ผมชื่อเล่น ชื่อนายครับ ประวัติการทำงานเครื่องหนังปัจจุบันผมทำงานด้านการออกแบบทำแพทเทิร์น บริษัทที่ผมทำอยู่ผลิตเครื่องหนังให้หลายแบรนด์ ถ้าบอกไปทุกท่านรู้จักแน่นอนเพราะแบรนด์ดังๆทั้งนั้น มีร้านขายทุกห้างใหญ่ๆครับบริษัทผลิตทั้งกระเป๋าใหญ่ กระเป๋าสตางค์ รองเท้าสตรีส้นสูง เข็มขัด เรียกว่าผลิตเครื่องหนังแบบครบวงจรเลยทีเดียว ในส่วนตัวผม ผมต้องบอกก่อนว่าผมได้สอนน้องๆที่เรียนสายวิชาชีพนี้มาทุกปี ก่อนที่น้องๆจะจบจากมหาวิทยาลัยต้องมาเรียนกับผมที่บริษัทหนึ่งเดือน ก่อนที่อาจารย์จะให้สอบผ่านได้ แล้วก็มีบางครั้งผมก็ได้รับเชิญไปสอนที่มหาวิทยาลัยบ้างเป็นครั้งคราว ผมจะขอเล่าประวัติการทำงานสว่นตัว พอให้ทุกท่านได้รู้จักกับตัวตนผมแบบย่อๆ ผมจะขอเล่าแบบบ้านๆไม่มีพิธีรีตรองอะไรนะครับ เพราะผมไม่ถนัดด้านการเขียนบทความเลย ขอเล่าแบบสไตล์บ้านๆของผมนะครับ เขียนผิดถูกอย่างไรต้องขออภัยมาณที่นี้ด้วยนะครับ



เข้าเรื่องเลยนะครับ   ผมได้ทำงานด้านเครื่องหนังมาตั้งแต่ปีพศ 2531  ทำตั้งแต่ยังวัยรุ่นเลยครับเพราะที่บ้านค้อนข้างลำบากเรื่องการเงิน เลยต้องทำงานตั้งแต่ยังเล็กเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและที่บ้าน ผมอยู่กับงานด้านศิลปะ แขนงนี้มานานพอสมควร เพราะผมเป็นคนชอบงานด้านศิลปะ  และตัวเองก็คิดมาเสมอว่าอยากทำงานด้านศิลปะ อยาก หาเลี้ยงชีพตัวเองด้วยงานเกี่ยวกับศิลปะ ก็มาคิดว่าเราจะมุ่งมั่นทำงานอะไร ที่จะทำไปจนแก่ได้ และเรามีความสุขเมื่ออยู่กับมัน และที่สำคัญเงินเดือนต้องดีด้วย หรือสามารถทำเป็นธุระกิจของตัวเองได้ ผมก็รับจ้างทำทุกอย่างและครับ แต่มันก็ยังไม่ใช่เป็นงานที่เรารู้สึกว่าชอบจริงๆสักที



จนวันหนึ่ง มีพี่ชวนมาเข้ามาอยู่กรุงเทพ เขาบอกมีงานให้ทำและงานด้านนี้ต้องการช่างมากๆ เพราะหาคนที่เรียนด้านนี้ยาก ทางบริษัทจึงต้องรับสมัคร คนที่ไม่เป็นงานให้ฝึกงานไปก่อน
พี่ที่พาผมมาสมัครงานบอกว่า ผมไม่มีทางปฎิเสธแน่นอน มันเกี่ยวกับกระเป๋าหนัง เครื่องหนังเป็นงานใช้ฝีมืองานสบาย ใช้สมองและเป็นงานศิลปะ ที่ผมต้องชอบแน่นอน ผมก็เลยตัดสินใจ มากับพี่เขาในปีพศ 2531 มาทำงานแบบจริงจัง ผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้เลย ผมเห็นช่างที่บริษัททำกระเป๋า ตื่นเต้นมากเพราะเห็นเขาทำกัน เราทำไม่เป็นเราก็ตื่นเต้นมาก  เขาทำอย่างไรจนออกมาเป็นตัวกระเป๋าได้ แล้วสมัยนั้นเป็นหนังแท้ๆทั้งนั้น หนังเทียมยังไม่นิยมกัน และแบรนด์ดังๆทั้งนั้นส่งเมืองนอกอย่างเดียว



คือต้องบอกก่อนว่า เกี่ยวกับงานด้านเครื่องหนัง ตั้งแต่ สมัยก่อนจนมาถึงสมัยนี้ ต่างประเทศยอมรับฝีมือคนไทยเป็นระดับต้นๆในเอเชียเลย ถ้างานเครื่องหนังผลิตจากประเทศไทยแล้ว ฝีมือไม่ต้องพูดถึงครับตอนผมมาทำงาน ช่างแต่ละคนก็อายุเยอะๆด้วยกันทั้งนั้น ช่างที่ทำงานฝีมือดีทุกคนทั้งผู้หญิงผู้ชายเก่งๆทั้งนั้น มีผมเด็กกว่าเขาแล้วในบริษัท เป็นงานสบายนั่งทั้งวันเพราะมันเป็นงาน ใช้ฝีมือใช้ไอเดียและเป็นงานสายวิชาชีพ สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ทำงานด้านนี้ไม่ต้องกลัวตกงาน ยิ่งอายุเยอะยิ่งรับเข้าทำงาน เพราะถือว่าทำงานด้านนี้มานานฝีมือดี พูดได้ว่ายิ่งแก่ยิ่งเก๋ากันเลยทีเดียว เพราะมีความรู้ติดตัวไม่ต้องกลัวอดตาย ผมเลยตั้งใจทำงานฝึกฝนอย่างเต็มที่ วันหยุดจากการทำงานผมก็ไปหาสมัครเรียนเพิ่มเติม ที่เขาเปิดสอนเกี่ยวกับเครื่องหนัง ผมมีความสุขกับงานเครื่องหนังมาก เพราะเป็นงานที่ทำให้เราได้ใช้ไอเดีย ได้มีความคิดสร้างสรรค์และได้จินตนการ ทำขึ้นมาด้วยมือของเราเอง สมัยก่อนยังไม่มีเครื่องทุ่นแรงเหมือนสมัยนี้ เรียกว่างานทุกชิ้นทำจากมือทั้งนั้น ผมทำงานได้ประมาณ 2 ปี ผมก็ลาออกจากงาน เพราะผมคิดว่า เรายังต้องการประสบการณ์เกี่ยวกับงานด้านนี้ ให้มากกว่านี้และอยากเก่งขึ้นมากกว่านี้



ถ้าเราไปสมัครงานที่บริษัทใหม่ ทำแบรนด์ใหม่ๆเราก็จะเก่งขึ้น และที่สำคัญเราไม่มีเงินเรียนด้านเครื่องหนัง เราก็ต้องเข้าไปทำงานตามโรงงานและฝึกฝนเอาเองเรียกว่าปฎิบัติจริงๆเลย แต่ใช่ว่าจะเก่งได้เร็ว เพราะช่างที่เก่งๆเป็นหัวหน้าสมัยก่อน ไม่มีทางมาสอนเราเลยเรียกว่าหวงวิชาอยากมาก เพราะถ้าลูกน้องเก่งเท่ากัน หรืออาจจะเก่งกว่าตัวเองก็จะหมดความสำคัญ พูดได้ว่ามีคู่แข่งตัวเองก็ไม่สามารถเรียกร้องเงินเดือนได้สูง ได้ตามที่ตัวเองต้องการ แต่ผมก็เข้าใจ เพราะกว่าเขาจะเก่งขึ้นมาได้ต้องเสียเงินเรียน เพราะค่าเรียนแพงมาก และเขาคงเหมือนกัน ต้องอาศัยดูช่างสมัยก่อนๆมา กว่าจะเป็นงานก็คงอาศัยครูพักลักจำมาถึงเก่งได้  ตอนที่ผมลาออกจากงานใช่ว่าจะออกกันได้ง่ายๆ คุยกับเจ้าของบริษัทกันเป็นวันๆเลย เป็นวันๆจริงๆนะครับ แบบพาไปกินเหล้าเลี้ยงกล่อมกันอยู่นั่นแหละ เสนอปรับเงินเดือนขึ้น แบบสนอทุกอย่างกันเลยกว่าเราจะตัดใจลาออกได้ ก็ทำใจลำบากเหมือนกัน แต่เราพอจะมีฝีมือติดตัวมาบ้างแล้ว ความมั่นใจก็เยอะเลยตัดสินใจลาออก เชื่อหรือไม่ผมสมัครที่ไหนรับทุกที่   สมัครทิ้งไว้เล่นๆยังรับเลย
แบบ ว่าบอกให้มาทำพรุ่งนี้เลยได้ไหม อย่างที่ผมได้บอกเอาไว้แหละครับ งานด้านนี้ขาดช่างเยอะช่างที่เก่งๆสว่นใหญ่ ก็ลาออกไปทำงานแบรนด์ของตัวเองซะสว่นใหญ่ คนที่จะมาทำงานประจำที่บริษัทน้อยมากๆ ทำไมคนที่มาทำงานด้านนี้น้อย ก็เพราะค่าเรียนสายวิชาด้านนี้ค่าเรียนแพงมากๆ นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้งานด้านนี้ขาดช่างเยอะ กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังขาดช่างด้านนี้อยู่เยอะพอสมควร



พอเรามาอยู่ที่ใหม่ก็เจอเทคนิคต่างๆ เพิ่มขึ้น เพราะแต่ละที่เทคนิคไม่เหมือนกัน
เครื่อง มือบางอย่างการเรียกชื่อก็ไม่เหมือนกัน บางอย่างก็เรียกชื่อเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่ก็จะเรียกชื่อคล้ายๆกันครับ พอเราทำงานหลายที่ทำให้เรามีความ
มั่น ใจตัวเองสูงขึ้น และผมก็ขยับตัวเองขึ้นมา จากลูกน้องจนเป็นหัวหน้าแล้วผมก็เริ่ม ผมเป็นช่างออกแบบตั้งแต่อายุ 20 ปี  และกว่ารุ่นพี่จะยอมรับเราได้ ก็ต้องทำให้พวกเขาเห็นว่าเราสามารถทำได้ ผมฝึกทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับเครื่องหนัง ไม่ว่างานเรื่องเย็บจักรผมก็หัดเย็บเอง เพราะสมัยเก่านั้น ช่างที่เก่งๆ จังหวงวิชามาก ไม่มีทางมาสอนเราอย่างเด็ดขาด ถ้าอยากเป็นต้องอาศัยครูพักลักจำ ผมต้องหัดทำเองทุกอย่าง ผมทำทั้งกระเป๋าสตรี กระเป๋าผู้ชาย กระเป๋าเจมส์บอนด์ กระเป๋าใส่เอกสาร กระเป๋าใส่สตางค์ เข็มขัดต่างๆ ผมโชคดีเพราะว่าที่บริษัทให้ทำ ทุกอย่าง ทำให้เรามีความสามารถหลากหลายมากขึ้น ผมได้มาทำงานออกแบบอย่างเต็มตัว ทำแพทเทิรน์ เป็น หัวหน้าฝ่ายผลิต จนเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิต และเป็นหัวหน้าฝ่ายออกแบบและทำตัวอย่าง ผมทำงานด้านนี้มาไม่เคยเปลี่ยนงานเลย จากปี 2531 จน ณตอนนี้ ก็ต้องบวกลบคูณหารเอาเองนะครับ ที่ผมเล่าประสบการณ์ ก็เพื่อจะให้ท่านที่สนใจด้านนี้ ได้มีกำลังใจศึกษา ไม่มีใครทำได้มาก่อนหรอกครับอยู่ที่เราตั้งใจศึกษา และลงมือทำอย่างจริงจังอดทนเท่านั้น จะทำให้เรามีความสำเร็จได้ ผมเชื่อว่าคนรุ่นใหม่ๆ มีความคิดที่ดี มีไอเดียที่ดี และมีสไตล์เป็นของตัวเอง อาจจะประสบความสำเร็จเร็วกว่า เพราะโลกทุกวันเปลี่ยนไป คนรุ่นใหม่ มีไอเดียใหม่ๆ ผมว่าถ้าได้ศึกษาอย่างจริงจัง อาจจะทำให้มีแบรนด์เป็นของตัวเองได้เร็วขึ้น เพราะเขารู้จักวิธีการไปโปรโมตตามโลกออนไลน์ ใครจะไปรู้ สักวันท่านอาจจะประสบความสำเร็จด้านเครื่องหนัง มีแบรนด์นที่แข็งแรงโด่งดัง ขอแค่ทุกคนต้องตั้งใจทำ ความสำเร็จก็จะตามมา ผมเชื่ออย่างนั้น